Het annexatiespook ligt weer op de loer

De discussie over de bestuurlijke toekomst van Son en Breugel zal vanaf deze week in alle hevigheid losbarsten als het langverwachte rapport van de commissie Demmers over de bestuurskracht van Nuenen het licht ziet. De uitkomst van het rapport is nog even ongewis, maar het spook van de annexatie zal mogelijk weer de kop opsteken. Hopelijk zal het nooit zover komen.

 

Dorpsbelang is altijd een fel pleitbezorger voor de zelfstandigheid van Son en Breugel geweest en is in ieder geval mordicus tegen een annexatie door grote broer Eindhoven. In de jaren negentig van de vorige eeuw is ons dorp massaal in verzet gekomen, omdat Eindhoven ons wilde annexeren. Mede omdat de CDA-fractie in de Provinciale Staten juist vóór de handhaving van kleine kernen was, is die annexatie destijds niet doorgegaan. Dit vormde de directe aanleiding voor de toenmalige burgemeester van Eindhoven, Rein Welschen, om af te treden. Ook in 2016 zien we dat de nieuwe burgemeester van Eindhoven, John Jorritsma, vol ambitie aan zijn nieuwe ambt wil beginnen en zijn gemeente nog prominenter én groter op de kaart wil zetten.

 

Groene long

De huisvesting van werknemers uit de regio heeft in de vorige eeuw gezorgd voor een grote groei van ons dorp. Nieuwe woonwijken zoals de Gentiaan boden onderdak aan vele werknemers van Philips. De nieuwkomers vonden in Son en Breugel een weldadig landelijke omgeving, waarbij ze konden profiteren van de stedelijke voorzieningen in de directe nabijheid (concertzalen, theaters, zwembaden, scholen, ziekenhuizen, etc). Voor mensen die in Eindhoven gingen wonen, bleek ons dorp een groene long. Wandelen in onze bossen, schaatsen op het Oud Meer, paardrijden in de Sonniuswijk. Al met al een gezond ecosysteem.

 

Dommelvallei

Eindhoven krijgt voor haar regionale voorzieningen extra geld uit het gemeentefonds van de Rijksoverheid, maar de gedachte om het groene dorp Son en Breugel te annexeren is nooit helemaal losgelaten. Ondertussen hebben wij hier natuurlijk ook niet stilgezeten. Aan alle kanten werd de samenwerking met buur- en regiogemeenten geïntensiveerd. Samen met Nuenen en Geldrop-Mierlo heeft een gemeenschappelijke regeling, Dommelvallei, het licht gezien. Die functioneert over het algemeen tot volle tevredenheid. Daarnaast participeren wij actief in de nieuwe Metropoolregio en in talloze andere samenwerkingsverbanden.

 

Heeft ons dorp het bestuurlijk dus zo slecht gedaan? Nee, zeker niet. Van de gemeenten rond Eindhoven is het bestuur van Son en Breugel al vele jaren het meest stabiel. Het bedrijventerrein Ekkersrijt bloeit als nooit tevoren en biedt werk aan ruim 15.000 mensen uit de hele regio. Er is een gezond financieel perspectief en op alle terreinen – van zorg tot cultuur en van milieu tot veiligheid – kunnen wij het binnen onze samenwerkingsverbanden prima redden.

 

Burgers

Onze grootste kracht zijn onze burgers, die met elkaar de gemeenschap vormen en (uit)dragen. Het zijn de inspanningen van al die individuele burgers sámen die de kracht van onze gemeenschap bepalen, met een uitstraling die tot ver buiten onze gemeentegrenzen reikt. Sinds de eerdergenoemde jaren negentig weten we dat een grote meerderheid van onze burgers zelfstandig wil blijven. In een monsterverbond met Eindhoven zullen onze krachten (en onze invloed!) verwateren en verzwakken, ten nadele van iedereen. Daar moeten onze kaarten dus niet op inzetten. Samenwerken uiteraard en van harte, alle ramen en deuren open, zoals dat nu ook al gebeurt. Maar nee tegen een annexatie door Eindhoven. Wij zijn prima in staat om zelf(standig) onze boontjes te doppen.

 

Jan-Dirk van Arkel en Maarten van Beek

Dorpsbelang Son en Breugel